Het Niets is net als leegte een staat van zijn. Het Niets nietst (is dus een werkwoord). Kortom: Het Niets is Iets. Het is iets anders dan Het Iets zoals wij Het Iets zien, maar het is wel degelijk Iets.

Dit betekent dat er altijd Iets is en is geweest. En dat het Niets in de betekenis zoals wij die hebben bedacht niet bestaat. Het is hetzelfde als een mens die nikst. Niksen is ook iets, het is zelfs een werkwoord. Het is iets anders dan werken, maar het is Iets.

Het Niets is zelfs het Ultieme Iets. Vanuit Het Niets kon het universum ontstaan.

Welnu, het is daarom dat mensen tijdens het lummelen, luieren, niksen maar ook tijdens meditatie en diepe ontspanning tot de beste inzichten en mooiste inspiratie komen. Het Niets heeft enorm veel potentie.

Waarom is dat wat wij de Oorsprong, de Oerbron of God noemen onzichtbaar? Omdat het schuilt in Het Niets en in Leegte, in het Ultieme Iets. Het Niets bevat veel meer mogelijkheden en openingen dan al het andere. Toeval speelt daarin ook een rol. Toeval bevat ook heel veel potentie, kansen en mogelijkheden.

Dat Niets - dat dus Iets is - bestaat nou eenmaal uit tegenovergestelde krachten, omdat volgens de natuurwet alleen wrijving van twee verschillende materies energie kan opwekken. Het Niets heeft dus een karakter, bepaalde eigenschappen en talenten.

Maar Het Niets is dus niet alleen maar God en hemel oftewel het Goede, maar is ook duivel en hel, het slechte. Waarom dat zo is, is niet belangrijk. Het is zoals het is. Alles is zoals het is. Het is daarom dat we God oftewel het hemelse vooral kunnen ervaren tijdens momenten van contemplatie (niksen en vrij-zijn van gedachten), want God woont oorspronkelijk in Het Niets.

Echter, blijven wij passief, willoos en zonder daden - de negatieve kant van Het Niets - dan gaan we in zee met de duivel oftewel met de duivelse kant van Het Niets.

De oerknal, de big bang, kwam voort uit het Niets. Uit hele kleine deeltjes kwam ongelofelijk veel energie vrij. Alles dat is, dus ook het Niets, heeft als eigenschap dat er ontwikkelingen uit voort kunnen komen, dat het veranderlijk en beweeglijk is. Dat kan iets goeds of iets tragisch zijn, of een mengeling van beide.

Het is belangrijk om eens te Niksen, om eens zogenaamd Niets te doen en Niet te denken. Het Niets kan een enorme krachtbron zijn. Het is zelfs de oorsprong van het leven, het vangnet van alles dat is. Het Niets is het Oneindige en Eeuwige.

Ik aanbid Het Niets dan ook als niets anders!

Nu is het wel de vraag of ook Het Niets ooit helemaal zal en kan verdwijnen, weg zal gaan. Immers, Iets dat weg, geweest en voorbij is, is (er) niet meer. Toch? 

Stel je voor dat er zelfs geen Niets meer is! Maar er zijn ook wetenschappers die menen dat wat is geweest er altijd zal zijn, omdat tijd een relatief begrip is zonder chronologie (altijd nu). En iets dat dan verdwijnt in Het Niets en dus door Het Niets wordt opgeslokt, zal er toch zijn, omdat Het Niets er altijd is en zal zijn. Immers, Het Niets is Het oneindige en Eeuwige.

Wat nog belangrijker is dan dit alles is hoe we ons als mens en als mensheid ontwikkelen. Wij mensen moeten fouten maken om te kunnen leren. Een fout is geen nederlaag of schande, het is alleen maar een bewijs dat je mens bent. Een fout is een uitnodiging om behalve nederig te zijn ook een invitatie om te leren, te groeien.

Vergelijk de mens en de potentie van een individu met een foto die ontwikkeld moet worden in een fotolab, in een donkere kamer. Pas als je als mens tot ontwikkeling komt, dan komt de potentie - je kleur en je inhoud - aan het licht.

Succes met leven!