De Griekse arts Hippocrates van Kos (460 voor Christus geboren) zei het al: "Wandelen is de beste medicijn." Hippocrates was een zeer wijs man, de ontdekker en grondlegger van de reguliere geneeskunde.

In elk geval is wandelen een goed medicijn. En fijn om te doen.

Het is weldadig om te KUIEREN. Kuieren betekent: ontspannen en langzaam wandelen, zonder haast of tijdsdruk.

Is het toevallig dat het woord 'Kuieren' slechts één letter verschilt van het woord 'Luieren' en dat de woorden dus op (en MET) elkaar rijmen?

Kuieren is eigenlijk de luiervorm van wandelen. De tegenpool van snelwandelen en van hardlopen.

Wie kuiert, ziet meer en geniet bewuster, neemt meer in zich op en komt echt tot rust. Kuieren, is geen sport en geen doel, maar een genoegdoening voor jezelf.

Iemand die kuiert, die geniet. Mits hij/zij zich openstelt voor de schoonheid om hem/haar heen. Als je kuiert (door het bos, langs de akkervelden, door een stad of door een dorp, in de bergen), kijk, ruik, hoor en voel dan wat er om je heen is en gebeurt!

De wandelaar die zich niet openstelt, had net zo goed binnen kunnen blijven.

Dikwijls rennen we letterlijk en figuurlijk door het leven, zelfs als we een wandeling maken. Het gaat allemaal in een (veel te) snel tempo. 

Haastig wandelen, duidt op stress, spanning en innerlijke onrust.

Maar wie bewust zijn pas (telkens weer) vertraagt en niet toegeeft aan de haast en aan de onrust binnenin, kan tot rust komen. Je moet jezelf dwingen, steeds opnieuw, om rustig te wandelen. En ervan te GENIETEN!

We moeten en willen zoveel en hebben continu tijdnood. We rennen onszelf en elkaar voorbij. We zitten meer in ons hoofd dan op onze kont!

Geen wonder dat we het soms niet meer zien zitten. Alles loopt in 't honderd, want we zijn met duizend en één dingen bezig, soms zelfs tegelijk(ertijd)! En dan vinden we het gek dat het uit de hand loopt!

Maar wie kuiert en ervan GENIET, komt tot rust en wordt minder gejaagd, minder gestrest. Wie kuiert, wordt stil in het hoofd. Er gaat dan letterlijk en figuurlijk een wereld voor je OPEN!

Medische onderzoekers hebben bewezen dat onze hersenen goede stofjes aanmaken als we een flink stuk wandelen.

De voettocht bevordert ons gevoel van welbehagen. Vaak krijgen we tijdens het wandelen de beste en mooiste ingevingen en inzichten.

Als je wandelt/kuiert, dan verdwaal je in de tijd, je versmelt met het hier en nu en je komt altijd weer jezelf tegen.

Op internet vond ik enkele treffende citaten over wandelen:

Wandelen, is even alles laten lopen (Jaap de Ruiter).

In de auto zie je het landschap, lopend BELEEF je het (Jaap de Ruiter).

Wandel niet als een ijlbode, maar als een ontdekkingsreiziger (Jean Jacques Rousseau).

Het eerste stukje lopen is voor de conditie, het tweede voor de geest (Jeroen van der Veer).

Ik kan er bij wijze van spreken verdriet uit lopen en geluk in lopen (Myrna Goossen).

Wandelen maakt het denken lichtvoetiger (onbekend - voor mij althans).

Wandelen haalt de haast uit je hoofd (Trouw).

De geest raakt pas in vervoering als het vervoer door de benen wordt geregeld (Rommert Boonstra).

Ik denk hierbij ondertussen wél aan de mensen die door invaliditeit, door ernstige straatvrees of door hun ziekte of ziekbed niet KUNNEN wandelen. Voor hen moet het soms heel erg frustrerend en pijnlijk zijn om zoiets als dit te lezen en om andere mensen te zien kuieren.

Maar ook voor hen geldt dat het fijn en zelfs heilzaam kan zijn om buiten te zitten en buiten te BELEVEN. Om te genieten van de schoonheid en er eens letterlijk bij stil te staan.

Kuier ze!