Nog altijd leven we in een tijdperk waarin mensen zichzelf en elkaar haten, afrekenen en veroordelen vanwege hun geschillen, tekortkomingen, onvermogen en verschillen.

In tijden van crises is dat nog meer het geval en erger. Juist dan hebben we nog meer de neiging om elkaar af te schrijven en af te rekenen op van alles en nog wat. Ieder volk heeft zo z'n eigen eigenaardigheden, tekortkomingen en verbeterpunten, maar het is zaak dat we desondanks van elkaar blijven houden, het goede in de ander blijven zien en niet iedereen over één kam scheren.

Er is maar 1 kam waarover we iedereen moeten scheren: de kam van liefde!

BLIJVEN LIEFHEBBEN, daar gaat het om!

We zijn allen broeders en zusters van elkaar.

Wat je moeder of vader, werkgever, arts, collega of vriend(in) je ook heeft aangedaan... kun je voor mijn part naast de haat echt helemaal geen liefde meer voor haar of hem voelen, niet meer de mens in hem of haar zien, geen medelijden voelen?

Of ben je in staat om ondanks alles toch ook nog haar of zijn goede daden en kanten te zien? Kun je zijn of haar gedrag in de juiste context plaatsen? Kan een mens echt alleen maar slecht zijn?

Je doet jezelf en een ander een enorm groot plezier als je elkaar niet helemaal afschrijft vanwege de verschillen en geschillen, als je het goede, de mens in de ander blijft zien.

BLIJVEN LIEFHEBBEN. Dat moet ons uitgangspunt zijn. Dat moet onze houding zijn. Zodat we ondanks onze verschillen, conflicten, oorlogen voor mijn part en geschillen van elkaar blijven houden, elkaar als onze broeder en zuster blijven zien.

Dat klinkt voor sommigen wellicht heel erg zweverig. Velen zullen zeggen: 'Maar de maatschappij is keihard en mensen kunnen elkaar nou eenmaal niet alleen maar liefhebben'.

Deels is dat waar. Echter, de maatschappij, dat zijn wij, de maatschappij dat is hoe wij in het leven staan, hoe wij met elkaar (WILLEN) omgaan, wat we doen en laten. En dat staat allemaal niet vast en is niet absoluut. Het kan veranderen, het kan groeien, het kan verbeteren middels een beter en groter bewustzijn, door een andere levenshouding.

Dat de maatschappij hard is en dat het leven oneerlijk zou zijn, is slechts een eenzijdig, negatief beeld en het wil ook niet zeggen dat dit een excuus of alibi is om elkaar dan maar te veroordelen, te laten vallen en af te schrijven.

Het zou wat zijn als we bijvoorbeeld zouden zeggen (een heel simpel voorbeeld): 'De Zeeuwen zijn te zuinig en amper te verstaan. Weg ermee. Ik moet niks van ze hebben'. Een hele groep mensen afschrijven vanwege zogenaamd mindere punten, hoe dom is dat?

Wie zonder zonde is... Wie volmaakt is, steke nu zijn of haar vinger op... 

WE MOETEN ONDANKS ALLES MILD OVER ELKAAR BLIJVEN DENKEN, MET ZACHTE LIEFDE!

Ook over ons leven en over hét leven moeten we ondanks alle onrechtvaardigheid, tegenslagen en frustraties met liefde blijven denken. Daarin kunnen we onszelf en elkaar trainen.

Wij mensen, de natuur en de energiefrequenties hebben liefde, zachte mildheid, nodig. Want wie liefde voelt, wie lief heeft, kan alleen maar het goede doen, kan in elk geval alleen maar goede intenties hebben.

Je kunt je ex haten. Je kan ook terugdenken aan de periode waarin jullie verliefd waren. En ja, misschien heeft hij of zij smerige streken uitgehaald, maar dat is voor jou geen excuus en geen alibi om haar of hem dan ook maar helemaal af te schrijven als een onmens, haar of hem te haten en naar het leven te staan. Wat doe je dan jezelf aan? Wat doe je dan je omgeving aan?

Ik geef toe dat het soms heel erg moeilijk is en onmogelijk lijkt om nog te kunnen liefhebben. En toch moeten we het blijven proberen!

Zelf zit ik ook nog middenin het proces van meer leren liefhebben. Van mensen houden, ondanks hun gebreken en ondanks hun onvermogen en slechte daden en kanten. Van het leven houden, ondanks alle pijn. Van jezelf houden, ondanks al je tekortkomingen. Van de natuur houden, ondanks dat ook de natuur heel erg wreed kan zijn.

In mijn leven heb ik heel veel mensen heel erg gehaat en ik had van heel veel mensen schoon genoeg. Ik ergerde me gruwelijk aan hun onwil, onvermogen en onkunde, maar hoe laag iemand ook staat in de hiërarchie van wijsheid, moed, naastenliefde en onbaatzuchtigheid, het is en blijft een MENS, het is en blijft je broer of zus, je zielsverwant.

We zijn allemaal zielsverwanten van elkaar en dat overstijgt bloedverwantschap! Juist in naam van de bloedverwantschap heeft er zo ontzettend veel bloed gevloeid...

Alles en iedereen heeft een minkant en ik geef toe dat dit heel erg vervelend en slopend kan zijn, maar het is geen reden om de pluskant dan maar te verwaarlozen. Alles en iedereen heeft plus en min, we zijn allemaal uit hetzelfde hout gesneden. 

Uit hetzelfde hout gesneden. We zijn dus allemaal splinters van dezelfde stam.

Wie in de bijbel gelooft, zou kunnen zeggen: we zijn allemaal gevormd uit dezelfde homp klei, uit dezelfde ademteug van God.

WE ZIJN ALLEMAAL ONDERWEG, PELGRIMS NAAR ONZE EIGEN EINDBESTEMMING...