Het is ingewikkeld om mensen te kunnen nemen zoals ze zijn als zij jou niet nemen zoals je bent, als zij minder begaafd zijn maar jou lager inschatten en/of als ze je onrecht aandoen, schrijft Roland DANCKAERT.

Toch ligt daar een uitdaging. Een uitdaging, mede in het feit te leren accepteren dat ze jou niet accepteren of 'geweld' aandoen.

Uiteindelijk doe je jezelf een plezier als je leert om de ander te nemen zoals hij/zij is, ook of juist wanneer die ander jou niet begrijpt. Gun jezelf en de ander de innerlijke vrede van de acceptatie. Zeg niet: "Maar hij accepteert me niet, dus ik hem ook niet." En probeer vooral geen respect af te dwingen en te forceren van mensen die het je niet zullen/kunnen geven of die het je niet gunnen.

Dit betekent niet dat we iedereen dan maar lekker zíjn/haar gang moeten laten gaan. Stel je voor dat men Hitler had laten uitrazen: "Hij is nou eenmaal zo." Het betekent ook niet dat we nooit meer meningsverschillen zouden mogen hebben of iemand niet zouden mogen kunnen uitstaan.

Het gaat meer om de acceptatie op een diep(er) niveau in jezelf.

Als je je blijft ergeren aan mensen die jou niet begrijpen, dan heb je geen leven meer. Ze zullen niet veranderen en ze zullen je dus (al dan niet bewust en al dan niet opzettelijk) keer op keer teleurstellen als je hun onbegrip niet voor lief neemt, niet loslaat, als je je er druk over blijft maken. Bovendien mag je nooit een mens afrekenen op één zwak onderdeel van zijn of haar karakter of gedrag. Bijna iedereen heeft OOK goede eigenschappen. Je zou het ook niet fijn vinden als anderen jou zouden afschrijven vanwege je tekortkomingen.

Het heeft geen zin van iedereen begrip te verlangen of om je druk te blijven maken over het onrecht dat anderen jou aandoen. Door mensen te nemen zoals ze zijn, met al hun fouten en zwakheden, geef je jezelf (en de ander, en vooral je omgeving - je partner en kinderen) het mooiste geschenk dat er is: innerlijke rust en bereidheid tot vergeving. Ontspanning op zielsniveau.

Ook voor mensen als Louis van Gaal en Wim van Hanegem ligt daar een uitdaging, om blijvende boosheid, verongelijktheid, onbegrip en ergernis weg te nemen...

LOVE BLESS YOU.