Iedereen kan ik een sabbatdagje aanbevelen. En sabbatmomentjes gedurende een dag.

Even geen telefoon, geen tv, geen computer, geen radio. Even helemaal alleen met de stilte, met jezelf. Soms komen er dan leuke herinneringen naar boven, soms pijnlijke herinneringen. Laat het maar zijn.

Even niksen, een beetje lezen, wat wandelen, samen tafelen (goed kauwen: eten is vooral PROEVEN en genieten) en een kaarsje opsteken in de kapel.

De stilte heeft wijsheid in pacht. In de stilte kun je (opnieuw) tot de kern komen van jezelf.

Ik ben een monnik zonder klooster. Een kerkganger zonder geloof.

Er zijn dagen dat ik in stilteretraite ga en dat ik leef als een monnik. Gewoon thuis en in de omgeving. Een beetje luieren, een beetje in de zon zitten, wat tuinieren, het eten bereiden, in het gras liggen en op blote voeten lopen (contact met Moeder Aarde)...

Maar geen tv, geen radio, geen telefoon, geen computer, geen krant en ook geen internet. Ik ga op die dagen graag naar een kapel of een kerkje om daar van de stilte, van de schoonheid en van de sfeer te genieten. Kaarsje branden, bidden.

Ik geloof niet in de Bijbelse God, maar kom in een mooie kerk toch vaak tot rust en tot geluk. Bidden is een ritueel dat me kracht geeft. Rituelen kunnen je helpen.

Ik bid vaak tot de zon, tot Moeder Aarde, tot een boom en de kosmos, maar ook tot Maria en andere heiligen. Je weet maar nooit, haha.

Ik beschouw de heiligen als onderdelen van de Krachtbron, als symbolen van De Bekommernis, De Vergeving, De Wijsheid en De Hulp.

Het zijn heerlijke dagen of dagelijkse momenten.

Even alleen bereikbaar voor mezelf. Voor mijn ziel.

Even niets moeten. Even niets hoeven. Alleen maar ZIJN...

Ik gun ook u sabbatdagen en sabbatmomenten.

Reiniging!